Όμως από οργανώσεις πήγαιναν πολύ καλά τόσα χρόνια και οφείλουμε να το παραδεχτούμε. όλα αυτά τα χρόναι είχαν ισχυρές οργανώσεις από τις οποίες όπως είναι λογικό δεν έλειπαν οι φασαρίες, οι ίντριγκες, οι κόντρες είτε με την Κεντρική Διοίκηση είτε μεταξυ τους. Αλλά παρ'όλα αυτά είχαν ζωντανές ΔΑΠ και ΟΝΝΕΔ κάτι που συνεχίζει δηλαδή να ισχύει και σήμερα.
Αυτό που μας είχε κάνει όμως εντύπωση ήταν πως πριν δύο χρόνια, μπροστά στη μεγάλη πρόκληση των φοιητικών εκλογών ομάδες, φατρίες και πρόσωπα ενώθηκαν χωρίς καμία εξαίρεση απέναντι στον κοινό σκοπό. Να στηρίξουν για νέο πρόεδρο της ΟΝΝΕΔ. το νυν πρόεδρο, το θεσσαλονικό Παπαμιμίκο.
Ουσιαστικά όποιος ανέβαινε από Μάλγαρα και πάνω δεν είχε να μιλήσει με κανέναν. Όλοι παράτησαν τις κόντρες τους για τον κοινό σκοπό. Αυτό όμως δεν κράτησε για πολύ και γι'αυτό 5 οργανώσεις από τις 30 του ΑΠΘ (ελάχιστο νούμερο συγκριτικά) και τις 7 του Μακεδονίας (και αυτό μικρό) δε συμμετείχαν στις εσωκομματικές εκλογές για τη γραμματεία Πόλης.
Για το τι υπάρχει πίσω από όλη την ιστορία, ακούμε πολλά και θα σας ενημερώσουμε άμεσα. Όμως οφείλουμε να παραδεχτούμε πως ο κοντός το πάει καλά το μαγαζί...
