Όσοι παρακολούθησαν προσεκτικά τη χθεσινή ομιλία του Αντώνη Σαμαρά στην Κοινοβουλευτική Ομάδα της Νέας Δημοκρατίας, συνειδητοποίησαν ότι κάθε άλλο παρά διαδικαστικού χαρακτήρα ήταν.Ο Αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης γύρισε σελίδα. Και επέλεξε να ανεβάσει τους τόνους απέναντι στο ΠΑΣΟΚ, επιχειρώντας να οριοθετήσει με σαφήνεια την πολιτική και κοινωνική πραγματικότητα που διαμορφώνεται στην Ελλάδα του 2011, έναν χρόνο μετά την προσφυγή στον μηχανισμό στήριξης του μνημονίου, και την επί της ουσίας εκχώρηση κυριαρχικών δικαιωμάτων στην τρόικα.
Δεν ήταν μόνο όσα είπε ο Αντώνης Σαμαράς. Ήταν η στάση του σώματός του, η χροιά της φωνής του. Ο Πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας έγνεψε με νόημα στους βουλευτές του κόμματός του, καλώντας τους να τον ακολουθήσουν στο «σκληρό ροκ» κατά της Κυβέρνησης του άλλοτε συμφοιτητή του στην Αμερική, Γιώργου Παπανδρέου.
Σε αντίθεση μάλιστα με την πρώτη ερμηνεία του όρου, που δόθηκε από τον Κώστα Λαλιώτη, στα χρόνια που το ΠΑΣΟΚ προσπαθούσε να πείσει την ελληνική κοινωνία για την ύπαρξη «δυο κόσμων», με το ίδιο να περιφέρεται στο «φως» και όλες τις υπόλοιπες πολιτικές δυνάμεις στο «σκότος», ο Αντώνης Σαμαράς δικαιούται σήμερα να ανεβάσει στροφές και να υψώσει τόνους.
Όλο το προηγούμενο διάστημα άλλωστε, επέδειξε εθνική υπευθυνότητα και συνέπεια. Δεν οδήγησε τα πράγματα στα άκρα, δεν… έγινε ΠΑΣΟΚ, ώστε να αντιπολιτευτεί στο πεζοδρόμιο τη σημερινή Κυβέρνηση, ψήφισε άρθρα ή και ολόκληρα νομοσχέδια που έκρινε ο ίδιος ότι είχαν κοινωνική χρησιμότητα.
Βλέποντας ωστόσο ότι η Κυβέρνηση πηγαίνει όλο και… πιο μακριά την έξοδο της Ελλάδας από το τούνελ του μνημονίου, και οσφριζόμενος την πρόθεση του Γιώργου Παπανδρέου να οδηγήσει τη χώρα σε πρόωρες εκλογές, τώρα που το ΠΑΣΟΚ εμφανίζεται να μην… καταρρέει, προχωρεί στο αυτονόητο επόμενο, αντιπολιτευτικό βήμα.
Από την πλευρά του, καλεί σε πανστρατιά τα στελέχη της Νέας Δημοκρατίας, και ετοιμάζει πορεία προς τον λαό, για να «συνομιλήσει» με μια κοινωνία η οποία χρειάζεται απλώς… ένα σκούντημα, για να επαναστατήσει.
