Η απογραφή ήταν λάθος όχι γιατί έγινε αλλά με τον τρόπο που έγινε. Όπως ήταν λάθος και η πολιτική της «ήπιας προσαρμογής». Θα πείτε ότι ήταν κεντρική πολιτική επιλογή και ως εκ τούτου η ευθύνη διαχέεται και δεν αφορά μόνο στον Γιώργο Αλογοσκούφη.
Θα πείτε, επίσης, τέτοια ώρα τέτοια λόγια και τέλος πάντων ήταν ανάγκη να επανέλθει στο προσκήνιο ένα θέμα που φυσιολογικά θα άνοιγε έναν νέο κύκλο εσωστρέφειας;
Επί της αρχής θα πρέπει κάποτε σ’ αυτή τη χώρα να γίνει κατανοητό ότι οι άνθρωποι, συνεπώς και τα κόμματα, κάνουν και λάθη. Δεν είναι κακό να τα αναγνωρίζει κανείς, να διδάσκεται από αυτά και να βλέπει μπροστά. Δεν σημαίνει ότι κάθε αναφορά στην περίοδο διακυβέρνησης από τη Νέα Δημοκρατία, αυτομάτως πρέπει να ερμηνεύεται ως «κλεφτοπόλεμος» του Σαμαρά εναντίον του Καραμανλή. Είναι αδιανόητο και συμβαίνει μόνο στην Ελλάδα, να μη μπορεί ένα στέλεχος να έχει άποψη και να θεωρείται ότι όταν την καταθέτει στοχεύει τον Καραμανλή.
Θα συμφωνήσουμε ότι η απογραφή ήταν κεντρική πολιτική της κυβέρνησης Καραμανλή. Θα ήταν πολιτική αφέλεια-τουλάχιστον- μια κυβέρνηση να μη πράξει το αυτονόητο. Το θέμα, όμως, δεν ήταν η απογραφή αλλά οι χειρισμοί που έγιναν και είχαν ως αποτέλεσμα την επιτήρηση και εν συνεχεία το «βραχυκύκλωμα» της κυβέρνησης, γεγονός που την υποχρέωσε να βάλει στην άκρη τις ριζοσπαστικές μεταρρυθμίσεις και να καταλήξει «διαχειρίστρια» ενός συστήματος το οποίο ως αντιπολίτευση είχε πολεμήσει. Όσο για τον κύριο Αλογοσκούφη και μόνο το γεγονός ότι αντικαταστάθηκε από τον Καραμανλή, λέει πολλά και πάντως περισσότερα από όσα είπε ο εκπρόσωπος της Νέας Δημοκρατίας.
Αυτή είναι η αλήθεια και όσο επιχειρείται να κρυφθεί μέσα από λογικές «κομματικού πατριωτισμού», τόσο οι σκεπτόμενοι πολίτες θα έχουν κάθε λόγο να μην εμπιστεύονται τη Νέα Δημοκρατία ως εναλλακτική πρόταση διακυβέρνησης. Αν αυτή την αλήθεια υπηρετούσαν όλες οι κυβερνήσεις της μεταπολίτευσης, είναι βέβαιο ότι τα πράγματα θα ήταν καλύτερα για όλους. Δυστυχώς, όμως, όλα τα κόμματα και όλες οι ηγεσίες, διακατέχονται από μια «Οριεντάλ» νοοτροπία που δεν επιτρέπει «αναγνώσεις» που θα έθεταν υπό αμφισβήτηση την «πίστη» στο κόμμα και στον «πατέρα-παντοκράτορα» αρχηγό του.
